‘Jannis, vind je het ook leuk wat je doet?’ of ’Had je een leuke meeting?’ Het valt mij op dat ik die vraag best vaak krijg. “Je hebt heel verschillende uitdagingen, ik weet niet of ik dat leuk zou vinden”. "Had je een leuke dag?". Leuk? Ik vind het best een lastige vraag. Want wat is leuk? Is leuk belangrijk, het hoogst haalbare in wat ik doe? Is leuk waar ik naar streef in mijn leven? Wat zegt het als ik het niet leuk vind? Is het dan niet goed?
Het woord 'leuk' op zich vertelt niet heel veel en zegt tegelijk alles. Denken we. Als je het probeert vast te pakken, is het alweer weg. En nee, niet alles wat ik doe is altijd leuk. Zo is werken met een dynamisch team, ambitieuze opdrachtgevers, verantwoordelijkheden voor een bureau met alle ups-and-downs, alle uitdagingen en groeipijn die daarbij komen kijken, niet per se altijd leuk. Niet te vangen met dat woord. Toen ik hier over na ging denken, kreeg ik een beetje een hekel aan dat woord. Leuk?
"Het woord 'leuk' op zich vertelt niet heel veel én zegt tegelijk alles. Denken we."
‘Leuk, zeg’. ‘Ja leuk’. ‘Leuk?’ ‘Heel leuk’. Aarghgh!
Waarom het woord me soms irriteert? Omdat het wijst op een dieperliggend probleem. Want wat willen we? Wanneer is het goed? Als het leuk is?
De inspirerende psychiater Dirk de Wachter noemt het de ziekte van deze tijd dat we vooral willen dat alles leuk is. Het is op diverse manieren schadelijk. Ten eerste voor onszelf. Als het niet leuk is, denken we dat er iets niet klopt, dat we ongelukkig zijn. We kunnen moeilijk omgaan met in onze ogen de ‘gewonigheid’, zoals De Wachter dat noemt. Door de nadruk op 'leuk', dat alles als vanzelf fantastisch moet zijn, staat “gewoon” geluk in de weg. Het echte leven is zoveel rijker als je ook het “minder leuke” ervaart. Andere emoties zijn minstens net zo waardevol en rijk.
"Leven is zoveel rijker als je ook het “minder leuke” ervaart. Andere emoties zijn minstens net zo waardevol en rijk"
Door de nadruk op leuk ontnemen we onszelf de mogelijkheid om ook op andere emotie-vlakken voldoening te vinden. Er is zoveel méér voldoening te vinden wanneer we ook het imperfecte, het falen, de aarzeling, de angst doorstaan. Alles wat ons mens maakt, zeg maar. Daar kun je van leren, je kunt het overwinnen, je kunt vallen en weer opstaan én je kunt het delen met anderen. Samen het leven be-leven.
Want, dat is het tweede, die nadruk op “het leuke” is naar mijn idee helemaal niet goed of is zelfs schadelijk voor onze onderlinge contacten. Een soort van beleefdheid, dat we elkaar niet goed durven te zeggen waarin het niet zo goed gaat. En waarin we onszelf én de ander ook de mogelijkheid ontnemen om elkaar te steunen en dichterbij te komen wanneer het moeilijk is. Terwijl het juist dat is wat ons menselijk maakt. Niet “leuk”. Op die manier worden onze relaties echter en waardevoller. Als mens zijn we immers gemaakt als onderdeel van een groter geheel. Als we ons teveel op ons eigen genot richten en daarbij de worstelingen voor onszelf houden omdat het kwetsbaar en dom voelt, ligt eenzaamheid op de loer. En dat is pas echt niet leuk.
"Vrienden die elkaars hart én pijn kennen, leuk of niet"
Als leuk de norm is, merk ik dat het ook moeilijker wordt om door te zetten wanneer het moeilijker wordt. Het voelt sneller als falen, als eigen schuld. Dat kan heel eenzaam zijn. Dirk de Wachter vertelt dat hij vaak mensen in zijn spreekkamer treft die meer zouden hebben aan een paar goede vrienden om mee te praten dan aan een psychiater. Vrienden die elkaars hart én pijn kennen. Leuk of niet.
Dus of ik mijn werk leuk vind? Leuk dekt de lading absoluut niet. Als manager van Redmatters mag ik mensen, projecten, kansen en opdrachtgevers een stuk begeleiden op de route die ze gaan. ‘Leuk’ is daarbij helemaal geen issue. Ik ga hiervoor what-it-takes en ik haal daar enorm veel voldoening uit. En natuurlijk, gelukkig, hebben we in de samenwerking ook ontzettend veel plezier. Die leuke momenten zijn daarmee onderdeel van het werk waar ik enorm van geniet – met alle taaie en complexe aspecten die er ook echt bij komen kijken.
Wanneer leuk niet meer bestaat
Misschien kunnen we het onszelf wel weer leren, zou jij het ook durven? Verder gaan dan beleefdheid? Een echt gesprek om 'leuk' aangaan? Het voornemen om meer van onszelf te laten zien, voorbij ‘ja, leuk’ of ‘ja, gaat goed joh’. Niet alleen in het delen van onze ervaringen, maar ook de woorden die we eraan geven. Daarin zit de beleving. Dus meteen maar even een uitdaging: zullen we woorden zoeken die beter omschrijven wat we precies bedoelen? Hoe is je werk, je nieuwe uitdaging? Hoe was je vakantie of teamdag? Wat zouden we kunnen zeggen zonder het woord leuk te gebruiken?
Het is zoveel rijker wanneer we woorden kunnen geven aan wat we beleven. Leuk of niet. Lef om door te vragen en geen genoegen te nemen met een “makkelijk” antwoord. Lef om te zoeken naar woorden die beter omschrijven en recht doen aan de omvang van de situatie of het proces waar je in zit. Luisteren naar de ander en ontdekken dat je niet de enige bent die niet altijd op de toppen loopt. Daarin ontstaat ruimte, realiteitszin voor een goed gesprek, voor menselijk contact, voor een hartsconnectie. Juist die “niet leuke” lastigheden van het leven leiden tot nabijheid en verbinding. En voor je het weet komt het voorbij: een gevoel van geluk, wat leuk overstijgt.
Neem gerust contact met me op om te ontdekken wat ik voor jouw organisatie of merk kan betekenen!