Gedachten kunnen lezen…Hoe zou jij dat vinden? Er wordt vaak verhalend over verteld in films en boeken. Want oh, wat zijn we nieuwsgierig naar de gedachten van een ander! Wat als we ze zouden kunnen lezen? Fascinerend! Denk maar eens aan de film ‘What women want’ waarin Mel Gibson na een ongeluk in staat is om alles te horen wat vrouwen denken. Overweldigend, maar ook ontzettend handig. Door in te spelen op de gedachten van de ander bereikt hij dingen die hij anders nooit voor elkaar had gekregen. Een utopie? Ja en nee. Er is namelijk wel een manier om te ontdekken wat de ander werkelijk denkt…

Nu de zomervakantie voor de deur staat, dromen we allemaal over een heerlijke vakantie. We dromen van ontspanning, van leuke uitjes, mooie bezienswaardigheden en van gezelligheid. Ga je deze vakantie op reis? Dan heb je vast al een richting of locatie gekozen. Voor je op pad gaat bepaal je de route, denk je na over hoe en wanneer je wil reizen en kies je leuke plekjes om onderweg even te stoppen.

Ik ben een veerkrachtige, gezonde kerel. Rationeel wist ik ongetwijfeld dat ik – zelfs ik - een grens had, maar die lag nog heel ver weg. Totdat ik er in 2015 toch keihard tegenaan liep: de grens. Een burn-out. Opgebrand dus. Dat was ineens heel dichtbij en verre van abstract. Ineens geen enkele reserve meer waar ik uit kon putten om nog een dagje vol te houden. (* NB. onderaan deze blog beschrijf ik het verschil tussen burn-out, overspannenheid en depressie).

De laatste tijd heb ik regelmatig gesprekken over onze verwachting met oog op de inzet van onze tijd, energie of geld. Wat kost het? En zijn het kosten of is het een investering? Als het je iets kost, dan ben je het daarna kwijt. Maar als je investeert, dan is er de verwachting, of wetenschap, dat het op de één of andere manier bijdraagt aan je doel en dat het daarmee effect heeft of weer terugkomt. Denken in investeren maakt een afweging mogelijk. Denken we in kosten of in investeren als het gaat om geld? En wat als we het hebben over onze tijd en onze energie?

Ik kan het. Of… Ik kan het niet. Het verschil in de zin is slechts een woordje, en toch heeft het een enorme impact. Welke komen er het meest in onze gedachten op? Wat hebben we het vaakst gehoord? Wat is onze reflex? Als ik zeg dat het me niet lukt, zal het me dan lukken?

Groei komt echt niemand aanwaaien. John Maxwell, internationale auteur, spreker en leiderschapsgoeroe, noemt groei zelfs optioneel. Verandering is onvermijdelijk, zegt hij. Groei is niet vanzelfsprekend, het is een optie. We willen allemaal groeien, onszelf ontwikkelen, beter worden. Maar durven we daarvoor het gevecht aan te gaan? Of laten we ons belemmeren door zogenoemde groei-killers?

‘Je hart is belangrijker dan je ratio', zei Steve Jobs ooit in een interview; 'Als ik naar mijn eigen verleden kijk dan zie ik dat. Soms vraag ik me af of ik met de juiste dingen bezig ben en dan moet ik concluderen dat de ratio er regelmatig naast zit, maar mijn hart niet. Veerkracht is een zaak van het hart, niet van het hoofd.’

‘Wat wil je eigenlijk bereiken?’, vroeg ik van de week aan mijn gesprekspartner die al zijn zorgen uitte over het gedrag en de houding van één van zijn team-members. ‘Het is niet goed, het moet anders, want ik maak mij zorgen over… (vul maar in) en dan denk ik…. ’, was onderdeel van de respons. Maar… hoe vaak passen we als volwassenen ons gedrag aan, primair omdat het van iemand moet en die persoon denkt dat het negatieve scenario feitelijk al staat te gebeuren? Zijn ‘zorgen’ alleen een goed vertrekpunt om belangrijke keuzes op te maken voor jezelf en anderen? Voor onze motivatie en communicatie?

Wist je dat als we onder druk komen te staan, door uitdagingen, crisis of tegenslag, ook ons karakter onder druk komt te staan? Ons karakter wordt op die momenten als het ware uitvergroot, wat effect heeft op hoe we reageren en communiceren. De goede, maar vaak ook de minder mooie kanten komen sneller aan de oppervlakte.

Samen met mijn dochters heb ik een bijzondere afspraak gemaakt. We hebben afgesproken om in deze tijd, waarin het coronavirus de samenleving beheerst, herinneringen te bouwen die we de rest van ons leven niet meer vergeten. ‘Weet jij niet wat er gaande is?’, kreeg ik als reactie naar m’n hoofd toen ik dit vertelde aan bekenden.